Çizgi film deyip geçmemek gerek

Çizgi filmler, çocukları eğlendirirken hayal dünyalarını da genişletmekte; onların dünyalarında “rahatlatma” rolü kadar “öğretme” rolünü de üstlenmektedirler. Ancak tüm bu olumlu etkilerin yanında belli hususlar dikkat edilmediğinde yapılan araştırmalar göstermekteki çizgi filmler aynı zamanda çocuklarda olumsuz davranışların artmasına neden olmaktadır.

Çocuğumun çizgi film izlemesine tabi ki de izin veriyorum ama neyi ne kadar izlediğine/izleyeceğine çok daha fazla özen gösteriyorum. Kavgacı, savaşçı, vurmalı-kırmalı, silahlı çizgi filmler izlememesi yönünde bilinçlendirmeye gayret ediyorum.

Kabul ediyorum özellikle erkek çocuklarımız bunları çok seviyorlar, onlar gibi uçmak, güçlü olmak istiyorlar. Hoşlarına gittiği kadar özendiriliyor da çünkü her yerde onlardan. Ben10, StarWars, IronMan, SpiderMan lerle dolup taşıyor oyuncakçılar, marketler, kırtasiyeler, mağazalar…

Oyuncakçıya gittiğimizde oğlum Ben10 leri gördüğünde “Anne bak Ben10 güzel ama sen sevmiyorsun bunları, çünkü sürekli kavga ediyorlar o yüzden almak istemiyorum diyor”. En doğru kararını verdin oğlum diyorum. Biliyorum içi gidiyor benimde vicdanım acaba acaba diye küçük bir hesaplaşmaya gidiyor ama hemen ilgimizi başka tarafa çeviriyoruz. Çünkü çocuğumun arkadaşlarında olduğu için alma isteğinin, aldıktan sonra üzerinde bırakacağı olumsuz etkinin gücü daha fazla olduğunu düşünüyorum. O yüzden bu oyuncaklarla olan iletişimini elimden geldiğince minimize etmeye çalışıyorum.

Geçtiğimiz günlerde işten geldiğimde oğlum babaannesinde televizyon izlerken benim geldiğimi gördüğünde yerinden kalktı, televizyonu kapattı ve hadi anne evimize çıkalım dedi. Dedi demesine de çaktırmadan televizyonun hangi kanalda açık olduğunu uydu alıcısından aklıma not ettim. Daha sonraki hafta sonları “ben babaanneme gitmek istiyorum” lar başladı. Hareketlerinde oyunlarında hep bir savaş kavga silah figürleri olmaya başladı. Değişiklileri fark ettiğimde babaanne izlenilen ve o gün büyük bir panikle kapatılan kanalın bizim evde sürekli kapalı olan Cartoon Network kanalı olduğunu öğrenmiş oldum.

Dan dan dann!!!

Aynı kuralları babaannenin evinde de uygulamaya başladık. Birkaç zaman sonra yine evde televizyon izlerken Poyrazın kalkıp televizyonun düğmesinden kapattığını far kettim. Ne oldu oğlum diye sorduğumda “Benim için uygun olmayan bir film başladı anne o yüzden kapattım dedi” bende bravo oğlum önemli olan kendin için doğru kararları verebilmen, kendin için verdiğin bu karardan dolayı seni tebrik ediyorum dedim.

Tabi ki tam olarak bu alışkanlık oturmuş değil, ara sıra kural bozulmak istenmiyor mu isteniyor tabi ki de ama burada önemli olan ebeveynin kararlı duruşu yılmadan usanmadan sabırla bu kararının arkasında durabilmesi.

Evde oğlumla bu tarz çizgi filmler hakkında sohbet ediyoruz. Bu çizgi filmlerin insanlar üzerindeki etkilerini konuşuyoruz. Bunu izleminin yanlış olduğunu kendisinin fark etmesini sağlamaya çalışıyorum. Çünkü bizler çocuklarımızı belli bir yere kadar kontrol edebiliyoruz bazen bizim kontrolümüzden çıktığı durumlarda olabiliyor.

Anneliği okursun yazarsın öğrenirsin bildiğini zannedersin ama iş başa gelince teorilerin yerine bir bir tecrübeler alır. En azından bende durumlar böyle diyebilirim. Herkesin doğruları, anneliği ve çocuğu kendine özel...

Sevgiler